निळवाणी

आकाशापासून ते पाण्यापर्यंत व्यापून राहिलेला निळा रंग म्हणजे जगनरंग. डोळ्यांना एक सुखद जाणीव करून देणारा निळा रंग. त्याच्या छटा त्या किती. प्रत्येक निळा दुसऱ्यापेक्षा वेगळा. प्राचीन काळापासून माणसांना सोबत करत आलाय हा रंग... इतका उतरलाय हा रंग जनामनात की कृष्णाला, रामाला देखील रंगलेत निळाईत. सायंकाळ झुकता झुकता घेऊन येणारा निळा रंग, पहाटेला सोबत करणारा निळा रंग, आकाशाच्या अधे मध्ये डोकावणारा निळा रंग, शब्दांना रंगवणारा शाई निळा, मोरापिसातला निळयाचा पसारा सौंदर्य भरून वाहणारा निळा रंग.

निळ्या रंगावर मी बापुडी काय बोलणार, आज केवळ निळ्या रंगाच्या सुरेख कविता...

निळीये मंडळी निळवर्ण सावळी

तेथे वेधलीसे बाळी ध्यानरुपा!

वेधू वेधला निळा पाहे घन निळा

विरहिणी केवळ रंग रसने!

निळवर्ण अंभ, निळवर्ण स्वयंभ

वेधे वेधू न लाभे वैकुंठीचा!

ज्ञानदेव निळी हृदयी सावळी

प्रेमरसे कल्लोळी बुडी देत!

ज्ञानेश्वर

आज ही ज्ञानदेवांच्या शब्दांमधली जादू कमी झालेली नाही.

एक हिंवटीचा निळा, एक धुवटीचा निळा,

दूर डोंगरांचा एक जरा त्यांच्याहून निळा

मोरपिसाच्या डोळ्याचा एक मखमाली निळा,

इंद्रनीळातला एक गोड राजबिंड निळा

विसावल्या सागराचा एक ओलसर निळा

आकाशाच्या घुमटाचा एक गोलसर निळा,

असे नानागुणी निळे किती सांगू त्याचे लळे?

ज्यांच्यामुळे नित्य नवे गडे तुझे माझे डोळे,

जेथे उगवे मावळे त्यांचा लावण्यसोहळा

असा कालिंदीच्या काठी एक इंदीवरनिळा

होऊ आपणही निळ्या, करू त्याशी अंगसंग

निळ्या झाल्या त्यांच्यासंगे रंग खेळतो श्रीरंग!!

बा भ बोरकर

बोरकर इतक्या सहजतेनं आयुष्यातला निळा रंग समोर आणतात की परत एकदा त्यांच्या कवितेच्या आणि निळ्या रंगाच्या प्रेमात पडतो आपण. त्या निळ्या शब्दांच्या जादूतून बाहेर पडता पडता ग्रेसचे हे शब्द भूल घालतात.

असे रंग आणि ढगांच्या किनारीनिळे उन लागे मला साजणी

निळे घाटमाथे निळ्या राउळांचे निळाईत माझी भिजे पापणी

निळ्याशार मंदार पाउलवाटा धुक्याची निळी भूल लागे कुणा?

तुला प्रार्थनांचेकिती अर्ध्य देऊ निळ्या अस्तकालीन नारायणा?

निळे गार वारे जळाची शिराणी, निळ्या चंद्रओवीत संध्या डुले

निळे दुःख चोचीत घेऊन आली निळ्या पाखरांची निळी पाउले

निळे सूर आणि निळी गीतशाळा निळाईत आली सखीची सखी

निळ्या चांदण्याने निळ्या चंदनाची भिजेना परी ही निळी पालखी

किती खोल आणि किती ओल वक्षी, तुझा सूर्य आणि तुझे चांदणे

प्राणातले ऊन प्राणात गेले तुझ्या सागराची निळी तोरणे....

ग्रेस   

आज सर्वव्यापी निळा रंग जाणीव करून देतो एकाच आभाळाखाली अथांग पसरलेल्या पाण्यासारख्या प्रवाही आयुष्याची.. आयुष्य चालतच असतं, ते काही थांबत नसत, त्यात सोबत करायला सारे भाव, रंग, शब्द असतातच. त्याच शब्दांचे प्रतिबिंब म्हणजे या कविता.

तुमच्याही काही आवडत्या निळ्या रंगात न्हाहिलेल्या कविता असतील तर नक्की टाका प्रतिक्रियेत.